Ears & Rynek

I talked with Karen last night so Joan put earplugs in her ears so we wouldn't disturb her sleep. This morning when she woke up she said she couldn't hear out of her left ear and felt something inside. The earplug was missing. I looked in her ear but saw nothing. She was convinced the earplug was inside her ear and I was freaking out. I couldn't see any obstruction but saw the right earplug on the bed and the other on the floor. She wouldn't accept that and continued saying it hurt. It took a little explaining that maybe the plug was in too deep and caused the initial pain but it was out now. Still, I was concerned about her so I made an appointment with the doctor for tomorrow morning.

Natalie came at 10:30 to sit with Joan and I went to the clinic to pick up Joan's prescription for the next year of diapers. This is much more time-saving than having to get a new prescription every month. Tomorrow we will also get a referral to the laryngologist to have our ears cleaned. We do it every 6 months now.

I still had an hour and a half before I returned home so I went to the Rynek to observe what progress was made in the renovation. The new sidewalks will make it much easier to push Joan around and they look good. However, none of the four sides of the square are completed and I seriously doubt the local government's prediction it will be finished this year. Of course, I took a lot of pictures.

Wczoraj wieczorem rozmawiałem z Karen, więc Joan włożyła zatyczki do uszu, żeby nie przeszkadzać jej we śnie. Dziś rano, kiedy się obudziła, powiedziała, że nie słyszy na lewe ucho i czuje coś w środku. Brakowało zatyczki. Zajrzałem do jej ucha, ale nic nie zobaczyłem. Była przekonana, że zatyczka jest w jej uchu, a ja byłem przerażony. Nie widziałem żadnej przeszkody, ale widziałem prawą zatyczkę na łóżku, a drugą na podłodze. Nie chciała tego zaakceptować i nadal mówiła, że ją boli. Trzeba było trochę tłumaczenia, że może zatyczka była zbyt głęboko i spowodowała  ból, ale teraz była już wyjęta. Mimo to martwiłem się o nią, więc umówiłem się z lekarzem na jutro rano.

Natalie przyszła o 10:30, aby posiedzieć z Joan, a ja poszedłem do kliniki, aby odebrać receptę na kolejny rok zaopatrzenia w środki medyczne. To o wiele bardziej oszczędza czas niż comiesięczne wypisywanie noweho zlecenia. Jutro dostaniemy też skierowanie do laryngologa na czyszczenie uszu. Teraz robimy to co 6 miesięcy.

Miałem jeszcze półtorej godziny do powrotu do domu, więc pojechałem zobaczyć, jakie postępy poczyniono w remoncie Rynku. Nowe chodniki znacznie ułatwią pchanie Joan i wyglądają dobrze. Jednak żaden z czterech boków placu nie jest ukończony i poważnie wątpię w to, co władze lokalne zapowiadały, że zostanie ukończony w tym roku. Oczywiście zrobiłem mnóstwo zdjęć.