Joan3

I have mixed feelings about posting this. It's personal but I've already shared so many of my personal thoughts with you already over the last 11 years. Some will say it should only be kept in the "family" but I've learned there can be more to the meaning of family than just "family".  So, here it is.........

Professor Zeglar, from the Nuero Dept. at the hospital spoke with me and confirmed my second fear. All of Joan's symptoms indicate that she has dementia. It's a progressive disease. They still want to do a psychological test to determine which type of dementia she has. The problem is the psychologist only has the tests in Polish and French and speaks only those languages. How they will resolve this I don't know. We meet again tomorrow morning at the hospital.

I talked with the Dr. about our trip and he said it could be a problem should Joan require medical attention or a hospital. I know, on the other hand, there is a new hospital in San Javier, 10 minutes from where we will be, with complete services including a neurology department. It is only 4 years old. Besides that, the plus sides for going are Joan would be going to a familiar environment, the flat. She already knows people and the town, the weather would be more conducive to daily walks in sunshine than in Poland and cancelling the trip on top of the already bad news would be even more devastating. He said the thing to do was see how she is doing at home between now and our departure date. That is my plan.

Mam mieszane uczucia co do opublikowania tego. To dotyczy osobistej sprawy, ale w ciągu ostatnich 11 lat dzieliłem się już wieloma osobistymi przemyśleniami. Niektórzy powiedzą, że takie tematy powinny pozostać w „rodzinie”, ale nauczyłem się, że słowo „rodzina” może mieć wiele znaczeń. A więc .........

Profesor Zeglar, w oddziału neurologicznego w szpitalu rozmawiał ze mną i potwierdził drugą z rzeczy, której się bałem. Wszystkie objawy wskazują, że Joan ma demencję. Jest to choroba postępująca. Chcą jeszcze zrobić test psychologiczny, aby określić, jaki to rodzaj demencji. Problemem jest to, że psycholog ma tylko testy w języku polskim i francuskim, i mówi tylko tymi językami. Jak rozwiążą ten problem, nie wiem. Mamy się spotkać z nimi jutro rano w szpitalu.

Rozmawiałam z doktorem o naszej podróży i powiedział, że może być problem, gdy Joan będzie wymagała pomocy lekarskiej lub trafi do szpitala. Z drugiej strony wiem, że w San Javier, 10 minut od miejsca, gdzie będziemy, jest nowy szpital, który ma oddział neurologii. Został oddany do użytku 4 lata temu. Poza tym, do plusów wyjazdu należy, że Joan byłaby w środowisku, które zna. Zna ludzi i miasto, pogoda w Hiszpanii będzie bardziej sprzyjała codziennym spacerom w słońcu niż w Polsce. Rezygnacja z podróży przy tych wszystkich złych wiadomościach byłaby jeszcze bardziej druzgocąca. Powiedział, że trzeba zobaczyć, jak Joan będzie sobie radziła w domu od teraz do naszego wyjazdu. Taki jest mój plan.