Go, Joan!

Last night I made creamy salmon pasta for dinner. It was good and Joan liked it. It makes me feel good when I can prepare meals she likes. Breakfasts and lunches are no problem but dinners I'm still working on.

Yesterday, in the afternoon, I took her on the balcony and she was able to stand with her hands at her side for 10 minutes. Of course, I was right behind her, just in case, but she did it. I even was able to test her balance by pushing her a little from one side and telling her to resist me. She was also able to do that. She still has a problem lifting her feet completely off the ground and we will have to keep working on that. We made a 3/4 walk around the table but her legs were getting shaky so I ended it. It takes a lot of energy for her to do all of that but she is trying.

Today, in the morning, it was off to the Apteka to get the prescriptions filled. They had all the medicines but not enough diapers. I need 90 for one month. They will have them tomorrow and it will be interesting to see how much cheaper they are buying it from them instead of Carrefour. The young woman behind the counter shield spoke Polish but halfway into our conversation tried speaking English. She said it had been 12 years since she used the language. I told her she did fairly well after such a long absence from it.

Poprzedniego wieczoru zrobiłem na obiad makaron w sosie kremowym z łososiem. Był dobry i Joan smakował. To sprawia, że czuję się dobrze, kiedy mogę przygotować posiłki, które ona lubi. Śniadania i lunche to żaden problem, ale nad obiadami jeszcze pracuję.

Wczoraj po południu wziąłem Joan na balkon, gdzie była w stanie stać z rękami wzdłuż boków przez 10 minut. Oczywiście, byłem tuż za nią, tak na wszelki wypadek, ale to zrobiła. Mogłem nawet sprawdzić jej równowagę, popychając ją trochę z jednej strony i mówiąc jej, żeby mi się oparła. Też była w stanie to zrobić. Nadal ma problem z całkowitym oderwaniem stóp od ziemi i będziemy musieli nad tym dalej pracować. Zrobiliśmy 3/4 spaceru wokół stołu, ale jej nogi się trzęsły, więc zakończyłem. Wymaga to od niej dużo energii, aby wszystko wykonać, ale się stara.

Dzisiaj, rano, pojechałem do apteki, żeby zrealizować recepty. Mieli wszystkie leki, ale za mało pieluch. Potrzebuję 90 na jeden miesiąc. Jutro będą je mieli i ciekawe będzie zobaczyć, o ile taniej kupię je od nich zamiast z Carrefoura. Młoda kobieta za ladą mówiła po polsku, ale w połowie naszej rozmowy przeszła na angielski. Powiedziała, że minęło 12 lat, odkąd nie używała tego języka. Powiedziałem jej, że radzi sobie dość dobrze po tak długim czasie.
Anoche hice pasta cremosa de salmón para la cena. Fue bueno y a Joan le gustó. Me hace sentir bien cuando puedo preparar comidas que le gustan. Los desayunos y almuerzos no son un problema, pero las cenas todavía estoy trabajando.

Ayer, en la tarde, la llevé al balcón y ella pudo pararse con sus manos a su lado durante 10 minutos. Por supuesto, estaba justo detrás de ella, por si acaso, pero ella lo hizo. Incluso pude probar su equilibrio empujándola un poco hacia un lado y diciéndole que se resistiera a mí. Ella también fue capaz de hacer eso. Todavía tiene problemas para levantar sus pies completamente del suelo y tendremos que seguir trabajando en eso. Hicimos una caminata de 3/4 alrededor de la mesa, pero sus piernas estaban temblando, así que terminé. Se necesita mucha energía para hacer todo eso, pero lo está intentando.

Hoy, por la mañana, fue al Apteka para surtir las recetas. Tenían todas las medicinas pero no suficientes pañales. Necesito 90 por un mes. Los tendrán mañana y será interesante ver cuánto más baratos les están comprando en lugar de Carrefour. La joven detrás del escudo mostraba polaco, pero a mitad de nuestra conversación empató hablar inglés. Ella dijo que habían pasado 12 años desde que usó el idioma. Le dije que le fue bastante bien después de una ausencia tan larga.