2 surprises.

Yesterday was a surprising day for me. One of the most important days in my life, and the United States happened. It was the assassination of President John Fitzgerald Kennedy. For as many years that I have been using Facebook, every year on November 21st, there were pictures of him and comments. This year there was only 1. On that day in 1961, I was in the Navy and working at a radio station as a disc jockey in Rota, Spain. I was 18 years old and dating the daughter of a commanding officer on the military base. In military protocol, such a thing was frowned upon, an enlisted man dating an officer's daughter.

The first time I saw her was at the base movie theater. Later, the radio station wanted a young, non-military person to have a radio program with the newest music from the U.S. As it turned out, that person was the girl I had seen in the theater. During the next several months we started secretly meeting each other after her program was over. The radio station had 3 floors but the third floor was never used and we would meet there.

On the day of the assassination, we were together when a fellow DJ came up to tell me of the news. He also said the girl's father was on his way down to the radio station. Panic set in with both announcements. The girl remained hidden upstairs while I went down to the station broadcast room where the news was coming in. When her father arrived, he stayed for a few hours waiting for any news. Eventually, he left and returned to his own office at the base airport. The girl came down and returned home before her father got there. The rest of the evening, myself and the other DJs just listened to the reports about the President until he was pronounced dead.

Wczorajszy dzień był dla mnie zaskakujący. Wydarzył się jeden z najważniejszych dni w moim życiu, a także Stanów Zjednoczonych. Było to zabójstwo prezydenta Johna Fitzgeralda Kennedy'ego. Przez tyle lat, ile korzystam z Facebooka, co roku 21 listopada pojawiały się jego zdjęcia i komentarze. W tym roku był tylko 1. Tego dnia w 1961 roku byłem w marynarce wojennej i pracowałem w stacji radiowej jako disc jockey w Rota, Hiszpania. Miałem 18 lat i umawiałem się z córką oficera dowodzącego w bazie wojskowej. W protokole wojskowym, takie rzeczy były niemile widziane, gdy żołnierz spotykał się z córką oficera.

Pierwszy raz zobaczyłem ją w kinie w bazie. Jak się okazało, tą osobą była dziewczyna, którą widziałem w kinie. W ciągu następnych kilku miesięcy zaczęliśmy się potajemnie spotykać po zakończeniu jej programu. Radiostacja miała 3 piętra, ale trzecie nigdy nie było używane i tam się spotykaliśmy.

W dniu zamachu byliśmy razem, gdy kolega DJ podszedł, by przekazać mi wiadomość. Powiedział również, że ojciec dziewczyny jest w drodze do stacji radiowej. Oba komunikaty wywołały panikę. Dziewczyna pozostała ukryta na górze, podczas gdy ja zszedłem do pokoju nadawczego stacji, gdzie docierały wiadomości. Kiedy jej ojciec przybył, został przez kilka godzin, czekając na jakiekolwiek wiadomości. W końcu wyszedł i wrócił do własnego biura na lotnisku w bazie. Dziewczyna zeszła i wróciła do domu, zanim dotarł tam jej ojciec. Przez resztę wieczoru ja i inni DJ-e po prostu słuchaliśmy doniesień o prezydencie, aż do momentu, gdy ogłoszono jego zgon.