17

After breakfast, I bundled Joan up in her coat and hat and took her out to the balcony. It wasn't really cold but the wind was blowing a little chilly so I wrapped her up. She stood up today for 17 minutes and practiced bending her legs. I have another friend who's father also has a problem with movement now. It's funny how we take such a simple movement for granted when you're healthy. When we were done, Joan had a little rest.

While Joan was resting, I had an enjoyable Skype conversation with two friends who live in Paczkowo, a small village east of Poaznań. It was good to talk and laugh with them although I had trouble again with my computer overheating and shutting off. It happened 4 times during our talk. Michał told me he had the same problem until he bought a ventilator fan that sits under his computer. That would be good if the stores were open. Until then, I tried something a little different. I raised my laptop up enough to slide a tray of ice cubes underneath it. I thought the cool air from the melting cubes would keep the machine cool. It's been on for two hours now and checking its temperature, it seems to be working. I already had it raised up before but the ice cube idea was new. The ice cubes are barely melted. When the stores do finally open, I will get the ventilator.

Also, while Joan was resting, I opened my program of Chopin's Nocturnes played by Mario Pollini and was listening to them when Joan awoke. Now while I am writing this, we are both listening in separate rooms.

I was thinking about my generation of first cousins. Now there are 7 of us left; 1-80 year old, 2-77, 1-76, 1-75, 1-70, and 1-68. 5 passed away. The world and relationships have certainly changed since we were kids. Most of us spent Christmas together in a small little flat, crowded. When we got older and 1 or 2 married and had kids, it was even more crowded. However, those are times I do not forget.

Po śniadaniu owinąłem Joan płaszczem i kapeluszem i zabrałem ją na balkon. Nie było naprawdę zimno, ale wiatr wiał trochę chłodno, więc ją otuliłem. Wstała dziś przez 17 minut i ćwiczyła zginanie nóg. Mam innego przyjaciela, którego ojciec również ma teraz problem z ruchem. To zabawne, jak przyjmujemy tak prosty ruch za pewnik, kiedy jesteś zdrowy. Kiedy skończyliśmy, Joan odpoczęła.

Gdy Joan odpoczywała, odbyłem miłą rozmowę przez Skype z dwoma przyjaciółmi, którzy mieszkają w Paczkowie, małej wiosce na wschód od Poznania. Dobrze było z nimi rozmawiać i śmiać się, chociaż znów miałem problem z przegrzaniem komputera i wyłączeniem się. Stało się to 4 razy podczas naszej rozmowy. Michał powiedział mi, że ma ten sam problem, dopóki nie kupił wentylatora wentylatora, który znajduje się pod jego komputerem. Byłoby dobrze, gdyby sklepy były otwarte. Do tego czasu próbowałem czegoś nieco innego. Podniosłem laptopa na tyle, by wsunąć pod niego tacę z kostkami lodu. Myślałem, że chłodne powietrze z topniejących kostek utrzyma chłód maszyny. Jest włączony od dwóch godzin i sprawdzanie jego temperatury wydaje się działać. Już wcześniej go podniosłem, ale pomysł na kostki lodu był nowy. Kostki lodu są ledwo stopione. Kiedy sklepy wreszcie się otworzą, dostanę wentylator.

Poza tym, gdy Joan odpoczywała, otworzyłem swój program Nokturnów Chopina granych przez Mario Pollini i słuchałem ich, gdy Joan się obudziła. Teraz, kiedy to piszę, oboje słuchamy w oddzielnych pokojach.

Myślałem o moim pokoleniu pierwszych kuzynów. Teraz zostało nas 7; 1-80 lat, 2-77, 1-76, 1-75, 1-70 i 1-68. 5 zmarło. Świat i relacje z pewnością się zmieniły, odkąd byliśmy dziećmi. Większość z nas spędzała Święta razem w małym, zatłoczonym mieszkaniu. Kiedy byliśmy starsi, 1 lub 2 małżeństwa i mieliśmy dzieci, było jeszcze bardziej tłoczno. Są to jednak czasy, których nie zapominam.