When we finally came down from the wall we went to see the Dubrownik cathedral and stopped at a café that was playing jazz. It's hard to describe Dubrownik with just words and pictures. When you sit on the wall or see the interior city and think about how long it took to big this incredible structure with the additional forts, the manpower, the years, the determination to make it impregnable, it's just so hard to imagine. Like the pyramids of Egypt.
There are dozens of shops, restaurants, souvenir shops and other things now occupying the old buildings but the city still strives as a city.
Kolejny wspaniały dzień w Dubrowniku. Ranek powitał nas chwilowym chłodem i deszczem ,ale od godziny 11:00 było już 30c i pochmurnie, co było dobre, aby utrzymała się niska temperatura. Cała nasza czwórka zjadła śniadanie w restauracji, w pobliżu starego miasta, po czym rozdzieliśmy się i Joan i ja poszliśmy w kierunku murów miasta i wspięliśmy się na ich szczyt. Zafundowaliśmy sobie spokojny czterogodzinny spacer wzdłuż całej ściany, robiąc po drodze przystanki, aby się napić i podziwiać widoki. Od strony murów roztaczają się niesamowite widoki, nie tylko na morze, ale także na inne partie muru, którymi moglibyśmyostatecznie przejść wewnątrz także do miasta. Spotkaliśmy innych turystów z różnych części świata i mieliśmy również okazję z nimi porozmawiać.
Kiedy w końcu zeszliśmy z muru, poszliśmy zobaczyć katedrę w Dubrowniku i zatrzymaliśmy się w kawiarni, gdzie grano jazz. Trudno opisać Dubrownik w zaledwie kilku słowach i obrazach. Kiedy siedzisz na murze lub oglądasz wnętrze miasta i zastanawiasz się, jak długo to trwało, by tą wielką niesamowitą konstrukcją z dodatkowymi fortami, siłą roboczą, latami, determinacją, uczynić nie do zdobycia - to trudno sobie wyobrazić. Jak egipskie piramidy.
Istniejące dziesiątki sklepów, restauracje, sklepy z pamiątkami i inne rzeczy zajmują teraz stare budynki, ale miasto nadal usiłuje być miastem.
No comments:
Post a Comment