Joan update.

Joan's doctor said she will be in hospital at least until Friday. Thursday they will do aanother CT to see if the blood has dissolved. If it has, she will likely be put on meds to prevent it happening again, as best as they can. If it hasn't, and they are optimistic is has because of current recovery signs, she will have to stay and wait for a 3rd CT. Evidently they need 7 days between each for blood dissolution. Today we went for a short walk, she had a sitting shower, ate well, washed her hair, slept a lot, answered all of my questions correctly testing her memory and tomorrow the neuro will give her his own test of memory. She is very tired from laying in bed for a week, wan't desperately to come home and is still strong-willed enough to want to walk to the bathroom on her own when she knows she should not get out of bed with nurse assistance. I almost want them to tie one leg to the bed when I an not there to prevent it at night. I arrive at 8AM with breakfast, get her lunch at about 1 and then go and get her dinner about 5PM. We said "for better or for worse" years ago, this just happens to be one of those "worse" times but there are better ahead for us. Keep praying for good results from the 2nd CT. Marcin and Dorota-Thank you VERY much for your hospitality and friendship yesterday. Joan enjoyed the dinner you prepared for her.

Lekarka  Joan powiedziała, że  Joan będzie w szpitalu co najmniej do piątku.  W czwartek zrobią jeszcze jedną tomografię, aby sprawdzić, czy krew została wchłonięta. Jeśli tak, to prawdopodobnie otrzyma leki, aby zapobiec ponownemu wylewowi i lekarze zrobią to najlepiej jak potrafią. Jeśli nie, ale lekarze są  optymistami z powodu obecnych sygnałów powrotu do zdrowia, będzie musiała zostać i czekać na trzecią tomografię. Widocznie potrzebują 7 dni pomiędzy badaniami aby krew została wchłonięta. Dziś wybraliśmy się na krótki spacer, Joan wzięła  prysznic na siedząco, sporo zjadła, umyła włosy, dużo spała, odpowiedziała prawidłowo na wszystkie moje pytania w czasie testowania jej pamięci, a jutro neurolog  da jej swój  test  na pamięć. Jest bardzo zmęczona leżeniem w łóżku przez tydzień, chce  rozpaczliwie wrócić do domu i wciąż usilnie chce chodzić do łazienki  na własną rękę, kiedy wie, że nie powinna wstawać z łóżka bez pomocy pielęgniarki. Ja prawie chcę ją przywiązać za jedną nogę do łóżka kiedy tam nie jestem, aby zapobiec czemuś w nocy. Przyjadę o 8 rano ze śniadaniem, dostarczę lunch około 13:00, a następnie przyjadę z obiadem 17:00. Powiedzieliśmy  sobie "na dobre i na złe" wiele lat temu i teraz  okazuje się , że to jest ten jeden z  "gorszych" czasów, ale jest dla nas lepsza przyszłość. Módlcie się o dobre wyniki drugiej tomografii. Marcin i Dorota-dziękuję bardzo za wczorajszą gościnność i przyjaźń . Joan smakował obiad, jaki dla niej przygotowaliście.