Covid strikes again.

Yes, it did but in a different way.  I want Joan to see a doctor downstairs about her swollen feet. I called to make an appointment. However, before Covid, the receptionist would just tell me what day and time. Now, you have to make an appointment to talk to the doctor first by telephone. After talking with her, she decides IF it's necessary to see you or if she can just prescribe medications by phone. IF she wants to see you, then you get an appointment for the visit.

Now in my case, not speaking or understanding Polish well enough, I have to have someone call for the phone appointment. That means my friend, Marcin, has to call to make the appointment. Because it's not me, in order for that to happen I have to give a statement saying he is authorized to make the appointment.

Going further, in the authorizing statement, I have to give his Polish ID number and his Pesel number.

First, that is emailed to the receptionist, and then he can call. When an actual appointment is given by the doctor, I have to have someone with Joan and me who speaks in the Polish language. They no longer have a doctor who can speak in English. It may be time to change clinics.

14:00; Success! Marcin talked with the doctor and she wants Joan to have a blood test for hypothyroidism done tomorrow at a laboratory close to us. It takes a recommendation(skierowanie) to have it done and she wrote one for Joan. We will go tomorrow morning. It takes 24 hours for the results which I can get on the internet. Once I have them, I give them to the doctor and she can decide what to do next, either medicine or a visit to her. She also wrote out the prescriptions and I can go the Apteka tomorrow to pick them up. When the system works, it works well. The only problem was mine, not learning the language well enough. I should have taken a complete 2-year course on my own so that at least one of us could actually speak the language.

Radek was here at 10:30 and we had the usual coffee and ciasto the first hour speaking English with Joan. The second hour is Spanish with just Radek and me.

Tak, wykonane, ale w inny sposób. Chcę, żeby Joan zobaczyła się z lekarzem na dole w sprawie jej opuchniętych stóp. Dzwoniłem, żeby się umówić. Przed Covid recepcjonista mówił mi tylko, na który dzień i godzinę. Teraz musisz umówić się na wizytę, żeby najpierw porozmawiać z lekarzem przez telefon. Po rozmowie zdecyduje, czy trzeba się z Tobą zobaczyć, czy może po prostu przepisać lekarstwa przez telefon. Jeśli chce się z tobą zobaczyć, to umów się na wizytę.

W moim przypadku, nie mówiąc lub nie rozumiejąc wystarczająco dobrze po polsku, muszę mieć kogoś, kto zadzwoni w sprawie spotkania telefonicznego. To znaczy, że mój przyjaciel, Marcin, musi zadzwonić, żeby się umówić. Ale to nie jestem ja i żeby tak się stało, muszę złożyć oświadczenie, że jest upoważniony do umówienia się na spotkanie.

Idąc dalej, w oświadczeniu autoryzacyjnym muszę podać jego polski numer identyfikacyjny oraz numer Pesel.

Najpierw wysyła się to mailem do recepcjonisty, a potem może zadzwonić. Kiedy lekarz umówi się na wizytę, muszę mieć kogoś, kto mówi w języku polskim. Nie mają już lekarza, który mówi po angielsku. Może nadszedł czas na zmianę kliniki.

14:00. Sukces! Marcin rozmawiał z lekarzem i chce, żeby Joan zrobiła jutro w najbliższym laboratorium badanie krwi na niedoczynność tarczycy. Do tego potrzebne jest skierowanie i lekarz takie wystawił dla Joan. Pójdziemy jutro rano. Wyniki, które mogę pobrać z Internetu, będą po 24 godzinach. Kiedy je będę miał, daję je lekarzowi, a ona może zdecydować, co dalej robić, albo lekarstwo, albo wizyta u niej. Wypisała też recepty i jutro mogę je odebrać z Apteki. Kiedy system działa, to działa dobrze. Jedynym problemem była moja, nie dość dobra znajomość języka. Powinienem był wziąć udział w pełnym, dwuletnim kursie na własną rękę, aby przynajmniej jedno z nas mogło
rzeczywiście mówić w tym języku.

Radek był u nas o 10:30 i pierwszą godzinę rozmawialiśmy z Joan po angielsku przy kawie i ciastku. Druga godzina to hiszpański, tylko Radek i ja.

Sí, lo hizo pero de una manera diferente. Quiero que Joan vea a un médico abajo sobre sus pies hinchados. Llamé para hacer una cita. Sin embargo, antes de Covid, la recepcionista me decía qué día y a qué hora. Ahora, primero tiene que hacer una cita para hablar con el médico por teléfono. Después de hablar con ella, ella decide SI es necesario verte o si puede recetar medicamentos por teléfono. SI ella quiere verte, entonces tienes una cita para la visita.

Ahora, en mi caso, no hablo ni entiendo bien el polaco, tengo que pedirle a alguien que llame para la cita telefónica. Eso significa que mi amiga, Marcin, tiene que llamar para hacer la cita. Debido a que no soy yo, para que eso suceda, tengo que dar una declaración diciendo que él está autorizado para hacer la cita.

Yendo más lejos, en la declaración de autorización, tengo que dar su número de identificación polaco y su número de Pesel.

Primero, se envía por correo electrónico a la recepcionista, y luego puede llamar. Cuando el médico da una cita, tengo que tener a alguien con Joan y conmigo que hable en polaco. Ya no tienen un médico que pueda hablar en inglés. Puede ser hora de cambiar de clínica.

14:00; ¡Éxito! Marcin habló con el médico y quiere que a Joan le hagan un análisis de sangre para detectar hipotiroidismo mañana en un laboratorio cercano a nosotros. Se necesita una recomendación (skierowanie) para hacerlo y ella escribió una para Joan. Iremos mañana por la mañana. Los resultados que puedo obtener en Internet tardan 24 horas. Una vez que los tengo, se los doy al médico y ella puede decidir qué hacer a continuación, ya sea medicamentos o una visita a ella. Ella también escribió las recetas y puedo ir al Apteka mañana para recogerlas. Cuando el sistema funciona, funciona bien. El único problema era mío, no aprender el idioma lo suficientemente bien. Debería haber tomado un curso completo de 2 años por mi cuenta para que al menos uno de nosotros pudiera hablar el idioma.

Radek estuvo aquí a las 10:30 y tomamos el café y el ciasto habitual la primera hora hablando inglés con Joan. La segunda hora es española solo con Radek y yo.